Martijn de Boer

Als kind ging ik twee keer met mijn ouders en zusje op vakantie naar Zweden. Een geweldig land, ik kan me nog veel dingen goed herinneren. Onder andere een bezoekje aan de Mora messen fabriek, waar ik een mooi houtsnijmes kreeg. Dat mes heb ik nog steeds en ik gebruik het regelmatig.

Een maand of twee geleden heb ik bij Nuk Knives twee nieuwe Mora messen gekocht.

Mijn eerste projectje was het maken van een tuigenrekje om te vissen. Ik heb altijd een setje visgerei bij me in de rugzak, maar dat bleef maar stukgaan. Een plastic rekje bleek te breekbaar, het knapt in no-time. Ik had ook nog een houten rekje, maar dat had weer geen uitstekende randen, waardoor de dobber steeds kapot ging. Ik kwam op dit:

Na het testen van mijn eerste tuigenrekje, kwam ik er achter dat voor het vissen een ander model handiger is. Dus na enig denken versie twee gemaakt: een handmolentje met een spoeltje. Links is het handvat, met daarin een opbergvakje (met een houten stop) voor haakjes, loodjes enz.

Achteraf kon het allemaal nog wat beter: het vakje links moest aan de kopse kant van het handvat en de spoel rechts kon een stuk kleiner.

Schetsje van versie 3:

Een weekje verder en versie 3 was gesneden.

Toen moest het geheel natuurlijk getest worden en heb ik een middagje gevist met de hobo-handmolen. Het ging eigenlijk prima, beter dan ik had verwacht. Ik moet wel bekennen dat ik door een paar sportvissers ben uitgelachen, aan de andere kant leidde mijn handmolentje wel tot veel gespreksstof.

Ik heb gevist in een diep kanaal, diepte ongeveer 2.30 m. Daar is de hobo-set het minst voor geschikt, omdat de afstand tussen dobber en haakje/lood te groot wordt om goed te kunnen werpen, met als resultaat dat het tuigje vaak in de knoop raakt. Op een gegeven moment had ik het onder de knie en kon ik ongeveer 4 meter werpen. Ik weet zeker dat dit beter gaat als het water ondieper is, dan moet je 6-7 meter halen.

Ander minpunt was de behandeling met lijnolie, dat is achteraf volkomen ongeschikt. Lijnolie dringt te diep in het hout, waardoor er geen beschermend (en glad) laagje ontstaat. Bij een lak krijg je dat laagje wel. Ik heb de lijnolie afgeschuurd en vervang die. Het geheel, en vooral de spoel, moet perfect glad zijn om goed te kunnen werpen.

Verder moest er een polsbandje aan het handvat komen, en daaraan ook een touwtje naar het dopje, zodat je die niet kwijtraakt. Het polsbandje is nodig omdat het geheel zo licht is, dat een grote vis het zo meetrekt. Het is handig als je dan het polsbandje aan een haring (of stokje) kunt bevestigen en hem zo kunst vastzetten.

Ik zat ook te klooien met loodjes. Die zaten los in het vakje onder de stop en schoten alle kanten op. Heb ik iets op bedacht: de loodjes aan een stukje visdraad knijpen en zo heb je een stringetje loodjes dat je niet snel kwijtraakt.

Het eindresultaat van mijn Hobo Fishing Kit versie 3:

Ik was erg blij met het resultaat. Maar mijn euforie werd in één keer verpest toen ik erachter kwam dat zoiets al lang bestond. Te koop voor £69.99 bij http://www.a-finlay-primitive-crafts.com/hobo.html. Ach ja, zo zie je maar weer, alles is al bedacht…

Een ander slecht bericht volgde snel: ik had een kleine vispas gekocht om mijn kitje te testen en voor de zekerheid een mailtje naar Sportvisserij Nederland gestuurd om te vragen of het legaal was. Dat bleek niet zo te zijn. Helaas, alweer pech. Vissen mag alleen met een ‘stok of roede’, dit viel daar niet onder. Ik mag blij zijn dat ik geen boete heb gekregen voor stropen.

Met dank aan het Nederlands Bushcraft Forum voor alle tips, feedback en suggesties.