Martijn de Boer

Ik kom vaak in Gorp en Roovert en ken het gebied erg goed. Toch was ik in één stuk nooit geweest: een klein stuk bos dat grenst aan safaripark de Beekse Bergen. Vandaag besloot ik dat gedeelte eens te verkennen.

Het bos is een paradijs voor mountainbikers. Kriskras door het gebied lopen kleine paadjes waarover de bikers in felgekleurde sportkleding racen. Er was geen dier te bekennen. Opeens was daar een groot hek. Ik schrok me wezenloos: ik zag een reusachtig hert, met een gewei waar je u tegen zegt.

Herten komen nou eenmaal niet voor in Gorp en Roovert, dus mijn verrassing was groot. Ik riep “kijk daar!” tegen een voorbijcrossende mountainbiker, maar die was zichtbaar niet onder de indruk. “Dat is een eland”, zei hij, “verderop zijn nog reeën en heel veel andere dieren”, waarop hij weer verder reed. Een eland? Nee, een damhert, dacht ik. Maar ook daar leek het niet helemaal op.

Hoe lok je een hert? Mijn reefiep was geen succes. Een pol vers gras in het hek hangen ook niet. Al zat dit hert in gevangenschap, tam was hij zeker niet. Na een half uurtje was de spanning blijkbaar gebroken en kwam het beest voorzichtig op me af. Ik was enorm onder de indruk van zijn formaat, ongeveer afmeting koe, en zijn gewei zag er gevaarlijk groot uit. Zijn nieuwsgierigheid was gewekt doordat ik met een takje in het zand friemelde en hij naderde tot op twee meter. Ik voelde me een dwerg.

Na wat googelen bleek het een eland noch damhert, maar een Vietnamees sikahert. Die komen helaas niet meer in het wild voor in Vietnam. In safariparken en dierentuinen zoals de Beekse Bergen worden ze gefokt als onderdeel van een soort wereldwijd fokprogramma, begreep ik.

[Edit] Met dank aan Kim: het is geen Vietnamees Sikahert, maar een Pater-Davidshert (Elaphurus davidianus).

Het Pater-Davidshert hield me op, ik heb maar een klein stukje langs het grote hek van de Beekse Bergen gewandeld. De volgende keer hoop ik meer exotische dieren tegen te komen. Wie weet wat ik allemaal nog tegenkom.